Expertisecentrum Prader-Willi syndroom

Expertisecentrum Prader-Willi syndroom logoExpertisecentrum Prader-Willi syndroom logo en titel

De weg van de continuïteit

Kennismaking met de opvolgster van prof. Dr. Anita Hokken, dr. Gerthe Kerkhof

Prof. dr. Anita Hokken-Koelega, kinderarts-endocrinoloog, is vanaf 2001 betrokken bij alle studies en de zorg voor de kinderen en jongvolwassenen met PWS binnen het expertisecentrum PWS. Al enige tijd is ook dr. Gerthe Kerkhof een bekend gezicht op haar poli voor kinderen en jongvolwassenen met PWS. Tijd voor een nadere kennismaking.

"Ik ken Anita al heel wat jaren," begint Gerthe. “Ik werk als kinderarts bij het Erasmus MC Sophia Kinderziekenhuis en ben in 2012 bij Anita gepromoveerd. Vanaf de eerste dag was de klik tussen ons goed. En die klik is uitgegroeid tot een uitstekende match. Al ruim een jaar ben ik verbonden aan het Prader-Willi team en tevens ben ik kinderendocrinoloog in opleiding.”

Overlap
De komende twee jaar vindt er overlap plaats tussen het werk van Anita en dat van Gerthe, wat uiteindelijk resulteert in de volledige overdracht van Anita’s taken aan Gerthe. Anita kan dan een stap terug doet om met pensioen te gaan. 

Komende tijd zijn er heel wat ballen hoog te houden voor Gerthe, legt Anita uit. “Dit werk als onderdeel van het expertisecentrum PWS is inmiddels al zo veel meer dan zorg aan de individuele patiënt. We hebben een belangrijke rol in het internationale netwerk van PWS-experts, we hebben lopende en nieuw op te zetten onderzoeken, we hebben een voorlichtingsfunctie, zijn kenniscentrum en vraagbaak. 'Daarom trekken we de komende twee jaar gezamenlijk op.”

Anita vervolgt: “Ik houd nog even de leiding over de studies bij de kinderen en jongvolwassenen met PWS, terwijl Gerthe een deel van de taken daar omheen op zich neemt. Vergeet niet: ze volgt nog steeds de opleiding tot kinderendocrinoloog. Ze moet de tijd en ruimte hebben die opleiding zonder stress af te ronden. De opleiding combineren met patiëntenzorg, het patiëntencontact èn het onderzoek inclusief het onderhouden en uitbreiden van het (internationale) netwerk is nu allemaal een beetje veel van het goede.”

Continuïteit
Gerthe: “Daarom zijn deze twee jaar ideaal. Daarvoor kenden patiënten en hun families mij natuurlijk al van de poli, nu zien ze mij ook in steeds meer andere rollen. En dit waarborgt precies dat wat we zo belangrijk vinden in het overdragen van het stokje: continuïteit.”

Evenals Anita wil Gerthe geen leiding geven vanuit een ivoren toren. “Als je nu vraagt: hoe zou ik mijn dagen over, zeg vijf jaar, ingericht zien? Dan zeg ik: het liefst zie ik mijzelf één dag per week werken met de patiënten en hun families. Dat vind ik in dit werk heel belangrijk, het contact met de mensen waarvoor je het allemaal doet. Verder gaat mijn tijd en aandacht uit naar het vasthouden en uitbreiden van het netwerk, naar het voorzetten van het onderzoek dat onder leiding van Anita is gestart, het uitbreiden hiervan en nieuw onderzoek starten. Er is nog zo veel te doen en te leren, en gelukkig maken we als onderdeel van het expertisecentrum – met hulp van de Prader-Willi Stichting en het Prader-Willi Fonds – mooie stappen in de goede richting.”

Enthousiast
Anita heeft alle vertrouwen in haar opvolgster en Gerthe heeft alle vertrouwen in de toekomst. “Vanaf het moment dat ik met deze doelgroep begon te werken voelde ik een klik met de patiënten en hun families. Hier ligt mijn toekomst: inzicht krijgen en kennis vergaren om daarmee oplossingen te creëren voor de mensen die met het Prader-Willi syndroom te maken hebben, om hen betere kansen te bieden. Dat doe ik met enthousiasme, liefde en een gezonde dosis doorzettingsvermogen. Zodat ik dit werk net zo lang en goed kan doen als Anita nu doet.”